تقسیم دارایی شرکت با مسئولیت محدود، به عنوان یکی از پیامدهای انحلال، و نیز شیوه تقسیم در این شرکت، مورد توجه قانون گذار قرار گرفته است .
آن بخش از دارایی شرکت که در مدت تصفیه مورد احتیاج نمی باشد، به طور موقت بین شرکا تقسیم می شود. ولی متصدیان تصفیه، باید معادل قروضی که هنوز زمان پرداخت آن نرسیده است، و همچنین معادل مبلغی که در حساب، ما بین شرکا اختلاف ایجاد کرده است، بررسی کنند.
بنابراین متصدیان تصفیه موظفند که درآمد حاصل از دریافت بستانکاری ها و فروش دارایی شرکت را ما بین شرکا تقسیم کنند، جز در موارد زیر :
در صورتیکه شرکت بدهکار شخص یا اشخاص باشد، که زمان پرداخت آن بدهکاری نرسیده است در این صورت معادل دین باید در حساب شرکت نگهداری شود. این روش باعث بروز مشکلاتی برای شرکت و شرکا می شود و باعث به طول انجامیدن مراحل تصفیه به نحو غیر ضروری میشود. درنتیجه باید این حق را برای متصدیان تصفیه، جهت توافق با بستانکاران شرکت به پرداخت زودتر از زمان موعد بدهی شرکت، در قبال اعمال تخفیف به رسمیت شناخت. مورد دیگر، بر توزیع دارایی و وجوه ، در صورت وجود اختلاف میان شرکا می باشد، که تا حل اختلاف مبلغ موضوع مورد نظر باید در حساب شرکت نگهداری گردد.